மகாகவி பாரதியாரின் பாடல்கள்
செய்யுள் முதற்குறிப்பு அகரவரிசை
அ - இ

அ-இ

ஈ-ஔ

க-கௌ

ச-ஞே

த-நோ

ப-போ

ம-லௌ

வ-ஹ

அ	ஆணெலாம்
அக்கணத்தே தீயில்	ஆணையிட்டிஃதுரை
அக்னி வந்தான்	ஆணொடு பெண்முற்று
அக்கினி குஞ்சொன்று	ஆத்தி சூடி
அகத்தகத் தகத்	ஆதரித்தாற் போதும்
அகலிடத்திற்	ஆதலால் மானிடர்கள்
அங்கமேதளர்	ஆத லாலிந்தச்
அங்காந் திருக்கும்வாய்	ஆதலாற் கோடி
அங்கிருந்துன்	ஆதாரம் சக்தியென்றே
அச்சத்தைச் சுட்டங்கு	ஆதிசக்தி தனையுடம்பி
அச்சத்தை வேட்கைதனை	ஆதிசிவன் பெற்றுவிட்டான்
அச்சந் தவிர்	ஆதிசிவன் மேலிருக்கும்
அச்ச நீங்கி	ஆதி சிவனுடைய
அச்சமிங் கிதில்	ஆதித் தனிப்பொரு ளாகுமோர்
அச்சமில்லை அச்சமில்லை	ஆதிப் பரம்பொருள் நாரணன்
அச்சமில்லை அமுங்குத	ஆதிப் பரம்பொருளின்
அச்சமில்லை மயங்குவதில்லை	ஆதிபராசக்தியவணெஞ்சம்
அச்சமுந் துயரு	ஆதி மறை
அச்சமும் பேடிமையும்	ஆதி மறைக்கீதம்
அஞ்சித் தொழில்புரிய	ஆதியாஞ் சிவனுமவன்
அஞ்சி மறைந்துவிட்டார்	ஆதியிலாதியப்பா
அடிமைப் பேடிகள்	ஆதிரைத் திரு
அடிமை வாழ் வகன்றிந்	ஆயிடையே நின்றன்
அடியார் பலரிங்	ஆயி ரக்க ணக்கா
அடிவானத் தேயங்கு	ஆயிரங்கால
அண்டங்கள் யாவையு	ஆயி ரங்கு டம்
அண்டங் குலுங்குது	ஆயிரங் கோடி
அண்ணன் மைந்த	ஆயிரத் தெழுநூற்
அண்ணனிடம் விடை	ஆயிரந் தெய்வங்க
அண்ணனுக்குத் திறல்வீமன்	ஆயிரம் யானை
அண்ணனொருவனை	ஆயிர முடிவேந்தர்
அண்ணா உனதடியில்	ஆயிர முண்டிங்கு
அணியணியா	ஆயுதம் செய்வோம்
அத்தின புரமுண்டாம்	ஆர்புரிந்தார் என்போல்
அத்தின மாநக	ஆரியபூமியில்
அதியாசை விஞ்சி	ஆரியமென்ற
அதுவே நீ யென்பது	ஆரியர்கட்கிங்
அந்தக் கணமே	ஆரியர்கள் வாழ்ந்து
அந்தப் பொருளை	ஆரியர் செய்வாரோ
அந்தணர் வீதிகளாம்	ஆரியர்தந் தர்ம
அந்தநாளருள்	ஆரியர் பாழாகா
அந்த வேளை	ஆரியர் முன்னெறிகள்
அந்நகர்தனிலோ	ஆரிய வேன்மறவர்
அந்நியர்தமக்கடிமை	ஆல விழியா
அப்படியே சொல்லிவிட்டேன்	ஆலால முண்டவனடி
அப்போது காக்கை	ஆலோக
அப்போது நான்குள்ளச்	ஆவலுட னின்னை
அபாயமிலா	ஆவிக் கலப்பினமுத
அம்பு நுனிக	ஆவி தரியேன்
அம்புபட்ட மான்போ	ஆவி துறப்பேன் அழுதோர்
அம்மனே போற்றி	ஆவியி னுள்ளும்
அம்மைக்கு நல்லவன்	ஆழவுயிர்
அம்மை புனற னருமை	ஆளாகக் கொண்டுவிட்டேன்
அமரர் தூதன்	ஆளை விழுங்கும்
அமரரெல்லாம்	ஆற்றங் கரையதனில்
அமராவதிவாழ் வுறவே	ஆற்றங்கரையதனில்
அமிழ்தம் அமிழ்தமென்று	ஆற்றல் கொ ளருந்தவத்தால்
அமைதியொடு பார்த்திடுவாய்	ஆற்றலின்
அய்யரென்றும்	ஆற்றிடை வெள்ளமொப்பாம்
அருள்பொங்கும்	ஆற்றினிலே சுனை
அரம்பையூர் வசிபோல்	ஆறுசுடர்முகங்
அருமையுறு பொருளிலெலா	ஆன்மவொளிக்கடல்
அருளுக்கு நிவேதனமாய்	ஆனபொழுதுங்கோலடி
அருளேயாநல்	ஆனாலு நின்றன்
அருவிபோலக் கவிபொழிய	ஆனாலும் புவியின்மிசை
அரைக்கணமா	ஆனாலு மெபோல்
அல்லா அல்லா அல்லா	இ
அல்லாதிது	இக்கட லதனகத்தே
அல்லாதுனுப்பார்	இக்கதை யுரைத்திடுவேன்
அல்லாதென்வார்த்தை	இங்கித நாத
அல்லிக்குளத்தருகே	இங்கிதனால் யானும்
அலைபட்ட கடலுக்கு	இங்கிது கேட்ட
அலையொலித்திடும்	இங்கிவர்மேற் குற்ற
அவளிகழ்ந்திடாளோ	இங்கிவை யாவுந்
அவன்சுடர்மகளை	இங்கு மனிதன்
அழகுள்ள மலர்	இங்கே யமரர்
அறத்தினால் கூழ்ந்துவிட்டாய்	இச்சகத்து ளொரெலாம்
அறமொன்றே	இச்சகததோர் பொருளை
அறிதுயில்போய்	இடியேறு
அறிவாகிய கோயிலிலே	இடையின்றி
அறிவிலே தெளிவு	இணைவாய் எனதாவியிலே
அறிவிலே தெளிவு	இத்தகையதுயர் நீக்கி
அறிவிலே தோன்றில்	இத்தரை மீதினி
அறிவு கொண்ட	இத்தனைகோலத்
அறிவுசான்ற விதுரன்	இதந்தருந்
அறிவு தீ	இதந்தரு மனையி
அறிவும் வடிவும்	இதுபொறுப்ப தில்லை
அறிவெனும்	இந்தத் தெய்வம்
அறிவை வளர்த்திட	இந்த நிலையினிலே
அறுபது கோடி	இந்தப் புவிதனில்
அன்பிலாத பெண்ணும்
அன்பிற்கினிய இந்தியா
அன்பினால் முக்தியென்றால்	இந்த மெய்யும் கரணமும்
அன்பினைக் கைக் கொள்ளடா	இந்திரசித்தன் இரண்டு
அன்புகாண் மரியா	இந்திர போகங்க
அன்புசிவம்	இந்திரன்வச்சிர
அன்புடனே யானும்	இந்திரனா ருலகினிலே
அன்பும் பணிவு	இந்திராதி தேவர்
அன்புவடி வாகிநிற்பாள்	இப்ருளைக் கண்டா
அன்பு வாழ்கென் றமைதியி	இப்பொழுதை நூல்களினை
அன்புறுசோதி	இம்மென்றால் சிறைவாசம்
அன்பென்று கொட்டு... அதில்	இம்மொழி
அன்பென்று கொட்டு... அதில்	இமயமலை வீழ்ந்ததுபோல்
அன்பென்று கொட்டு ... மக்கள்	இயம்பு மொழிகள்
அன்றிலைபோன்	இயல்பு மாறி
அன்று நுங்கள்	இயற்கையென றுனை
அன்றொருநாட் புதுமை நகர்	இரணியன்போ லாரசாண்டான்
அன்னங்கள்	இரவி நின்றதுகாண்
அன்னதன்மை	இரவியி னொளியிடை
அன்னபோழ்தினி	இரவிற் பகலிலே
அன்னமந்தத்	இரும்பைக் காய்சி
அன்னமிது கேட்டு	இருமை யழிந்த
அன்னமுண்பீர்	இருளை நீக்கி
அன்னமூட்டிய தெய்வ	இல்லாமல் என்றன்
அன்ன யாவு	இலகுபெருங்குணம்
அன்னவரைச் சேர்ந்தேநீர்	இவ்வாறு விகருணனு
அன்னாயிங்	இவ்வுரை கேட்ட துச்சாதனன்
அன்னியர்கள் தமிழ்ச்செல்வி	இவ்வுரை கேட்டாரைவர்
அன்னியனைப் பெண்குயிலி	இவருடன்
அன்னை நன்னாட்டின்	இளைத்த லிகழ்ச்சி
அன்னை நாட்டு மக்காள்	இளைய ரான
அன்னையே அந்நாளில்	இளைய பாரதத்தினாய்
அனைத்தையுந் தேவர்க்	இளையும் வந்தாள்
ஆ	இறகுடைப் பறவைகளும்
ஆக்கத்திலே தொழி	இறைவி இறையவ
ஆக்கந்தானாவாள்	இன்பக் கதைக ளெல்லாம்
ஆகாசந்தீ கால்	இன்பக் கதையினிடையே
ஆங்கதன்பின்	இன்பக் களியி
ஆங்கதனை விட்டுப்	இன்பச் சுதந்
ஆங்கப் பொழுதிலென்	இன்பத்தை யினிதெனவும்
ஆங்கவற்றின்	இன்ப துன்ப மனைத்துங்
ஆங்கவற்றைக் கண்டமையால்	இன்பநிலை பெறடா
ஆங்கவையு நின்சார்பி	இன்பம் இன்பம்
ஆங்கே யுடம்பட்டான்	இன்பமாகிவிட்டாய்
ஆங்கொரு கல்லை	இன்பமும் ஓர்கணத் தோற்றம்
ஆங்கோர் கன்னியை	இன்பமும் துன்பமும்
ஆசைக் கடலின்	இன்பமெனச் சில
ஆசைக் குமர	இன்பமெனச் சில கதைகள்
ஆசைக் குயிலே	இன்ப வெறியுந்
ஆசைக்கோரன	இன்மழலைப்
ஆசை தணித்தாயடா	இன்றலவோ கண்ணன்
ஆசைதருங் கோடி	இன்றலவோ பண்டை
ஆசைதான் வெட்க	இன்று பாரதத்திடை
ஆசை மரகதமே	இன்றுபுதிதாயிரக்
ஆசை முகமறந்து
ஆசை பெற விழிக்கும்	இன்று மெந்நாளு
ஆசையைக் கொல்வோம்	இன்றொரு சொல்லினை
ஆட்டங்கள் காட்டி	இன்னமுதைக் காற்றினிடிடை
ஆடலும் பாடலுங்	இன்னமுதிற்கது
ஆடிக் குதிக்கும்	இன்னமு தொத்த
ஆடி வருகையிலே - அவள்	இன்னல்வந்
ஆடி விலைப்பட்ட	இன்னறுங்கனிச் சோலை
ஆடுகள் சிலர்	இன்னாத பிறர்க்
ஆடுகளு மாடுகளும்	இன்னார்க் கிது
ஆடுதல் பாடுதல்	இன்னிசைத் தும்பாடல்
ஆடுவோமே	இன்னிசை மாதரிசை
ஆடை குலைவுற்று	இன்னும் பணையம்
ஆண்டவரே யாங்கள்	இன்னும் பிறவியுண்டு
ஆண்டில் இளையவனென்	இன்னுமிங்கிருள்
ஆண்டி லிளையவனென்	இன்னிசையா மின்ப
ஆண்மை தவறேல்	இன்னுமொரு முறை
ஆணிப் பொற்	இன்னுயிர் தந்தெமை
ஆணும் பெண்ணுநிகரெனக்	இனி ஒரு தொல்லையும்
ஆணெல்லாங் கற்பை	இனியநீர்ப் பெருக்கினை
	இனிய மொழில்கள்
	இனியொரு விதிசெய்வோம்